hey hey ,
ik ga echt in mijn geheugen moeten graven, want ik weet niet meer zo goed wat ik de laatste weken gedaan heb.
Het school wordt steeds leuker omdat ik de taal meer en meer begin te begrijpen. Ik heb nu elke dinsdag en donderdag spaanse les en ik zit bij de "gevorderden" omdat ik me nog wel redelijk kan uitdrukken.
ik moet nu ook deelnemen aan de toetsen, mijn eerste toetsen waren een ramp omdat ik niet wist dat het toets ging zijn, blanco afgegeven. voor wiskunde een 5 op 60, maar ze geven altijd een soort van herkansing omdat iedereen ongeveer rotslechte punten heeft. het is ook echt ongelooflijk hoe die toetsen maken, duidelijk aan het afkijken of vragen constant evidente dingen aan de leerkracht..
Wat wel zot was, was de vrijdag: het laatste jaar (wij dus) gingen universiteiten bezoeken en de afstand tussen het school en de universiteit is ongeveer nog geen kilometer met een zijstraat, wat doen ze hier, met zijn allen vluchten ze de zijstaat in om toch maar geen les te hebben, de rakkers.
Wat is hier eigenlijk anders, gewoon het uitzicht van de stad, ge zijt hier omringt door bergen, echt mooi.
het verkeer is hier verschrikkelijk, we kruipen met zoveel mogelijk in een auto en ze lachen me hier uit als ge u gordel aandoet: Ze toeteren gelijk zot en schreeuwen op elkaar, best grappig.
in mijn huis en ik vermoed ik heel bolivia kennen ze het begrip sorteren niet.
In mijn derde week ben ik ook zot mottig geweest, de weerslag van al het eten en veranderingen vermoed ik.
Een zondag was het de dag van de soldaten, ze moesten een eed zweren en van alle legeroefeningen showen.
ze zijn hier dus echt wel veel meer vaderlanslievend, ze kennen heel hun tekst van het volkslied. Ik ken slechts 3 zinnen van ons lied.
Op een dag waren ik, flo (mijn belgische nicht hier) met een ander meisje van afs aan het wandelen in de stad. en Marit, het Duitse meisje, had een ijsje vast: natuurlijk komen er 3 kleine jongetjes , pakt ongeveer 10jaar, om geld bedelen. wat kunt ge doen, meestal negeert ge da of ge geeft een beetje: ma wa doen die jongens, eentje springt op de rug van Marit zodat de andere het ijsje kan pikken, ik was echt zot bang.
De feestjes zijn hier echt wel megatof, het maakt ook nie echt uit of het midden in de week is of in het weekend. En drinken, zullen we!
Dinsdag was het fiesta de urkupina, dat is een katholiek feest vermengd met inca traditie. Wat doen ze, ze staan op om 3uur om een wandeling te maken van 12 kilometer om in een dorp aan te komen waar een mis is ter ere van de heilige maagd maria. Het is een soort van Lourdes: Na de mis gaan ze nog verder wandelen, ma dit stuk heb ik met de auto gedaan. om naar de paats te gaan waar de maag maria is verschenen. De traditie is dat je daar spullen zoals vals geld, een vals diploma, ... koopt. Die dingen staan symbool voor in het jaar rijk te worden, te slagen voor je examens. Vervolgens ga je stenen uit rotsen kappen, en die laat je wijden met bier en soort van wijwater .En Deze dingen bewaar je dan voor een jaar om het volgende jaar te verbranden.
Gisteren was het afscheidsfeestje van mijn broer, ik heb echt moeten wenen, zo zot emotioneel dat ik hier ben.
Het lijkt niet dat ik hier al anderhalve maand ben, het vliegt echt voorbij: ik heb nu feitelijk mijn leven hier dat ik aan het opbouwen ben.
Voor de rest gaat het zijn gewone gangetje, ik ben hier echt gelukkig. En ik heb een voornemen gemaakt dat ik meer in mijn boekje ga schrijven, zodat ik me beter kan herinneren wat ik gedaan heb, want het is een beetje een overvloed. Een echt rustige dag bestaat hier niet.
