pais de maravilla

hoi hoi hoi,
Ik geloof dat iedereen daar in het mooie België tegen nu wel al kerstmis heeft gevierd en zijn nieuwjaarskater uitgeslapen. Eigenlijk zijn er niet zoveel verschillen tussen kerstmis in Bolivië, alleen dat ik niet echt in de sfeer zat omdat het hier maar warm blijft. In de straten beginnen dan de kerstbomen te verschijnen, de palmbomen worden versierd en de pleinen veranderen in een bak licht. Maar dat heeft ook nog wel zijn charme.(want die was nog niet geboren)
Alle kerstbomen in de huizen hebben een enorme stal onderaan staan met Maria,jozef en de rest, buiten Jezus
Ze hebben hier geen glazen huis om het goede doel te steunen, maar het goede doel komt gewoon naar de stad. Tijdens de kerstperiode kwamen verschillende vrouwen,kinderen en af en toe ook de mannen naar het stad om te bedelen voor geld,eten en speelgoed voor hun kinderen.
Op kerstdag zelf wordt er verschrikkelijk veel gekookt om de dag door te krijgen want je moet wachten tot 12uur s nachts eerdat je kan eten. De eigenlijke traditie is eigenlijk dat je wacht tot exact 12uur omdat dan het kinneke Jezus is geboren, dan pas zet je Jezus in de stal, en begin je te bidden.
Ieder lid van de familie zegt dan ook een paar woordjes waarvoor hij dankbaar is geweest dit jaar en daarna zijn we naar boven gegaan om te bidden voor de jezus van de opa en de oma. Daar hebben we enkele kadotjes gekregen en dan konden we eindelijk gaan eten. Hoera!
Mijn papa was mij de hele tijd whisky aan het schenken om mij zat te krijgen,jammer dat ik niet zo dol ben op whisky.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor nieuwjaar, er gebeurt niks tot exact 12uur. Op dat moment worden er een paar vuurwerken afgeschoten, moet je 12 druiven eten(1 voor elke maand), op een stoel gaan staan en symbolisch je geld tellen. Allemaal voor geluk natuurlijk. Daarna moet je je koffer maken met allemaal dingen die je denkt dat je in dit jaar nodig zult hebben en moet je gaan wandelen in de straten, met de klok mee, om vooruit te gaan in u leven. Hoe verder je wilt reizen in dat jaar,hoe verder je moet wandelen.
En dit allemaal moet gebeuren terwijl je een onderbroek aan hebt die ze u kado gedaan hebben. Elke kleur van onderbroek heeft een betekenis, maar de meest gebruikten zijn rood, voor veel passie en liefde, en geel,voor veel geld. Mijn nieuwjaarsfeest was nu wel niet zo spectaculair, ik ben thuis gebleven.
In de week na nieuwjaar zijn we naar chapare geweest, dat is ongeveer 3 uur van het stad. De tijs  hangt natuurlijk af hoeveel risico´s je neemt. Dat zijn hier echt zotten op de weg. En dan zegt mijn papa nog dat mijn nonkel heel rustig heeft gereden terwijl ik enkele keren voor mijn leven heb gevreesd.
Het ding is dat het toch wel een redelijk bochtige weg is, en dat ze gewoon in de bochten proberen te passeren. Er is zelfs een stukje met 7 bochten en ze zeggen dat in de 7de bocht een zwarte haan kan verschijnen en als je stopt, dat je van deze wereld verdwijnt. Ik hoop wel dat ze dat niet echt geloven.
We hebben wel een kip overreden onderweg, het was dat of het risico op te houden te bestaan.
Goed, ik had nu wel de pech om ziek te worden, juist op de dag dat we gingen vertrekken maar ik ben toch maar meegegaan. Dan zijn we aangekomen in Villa Tunari, een soort van dorpje, dan heb ik nog maar eens overgegeven van de hitte en hebben we de hele dag doorgebracht in het zwembad dat eigenlijk ook wel best warm was. De volgende dag was ik wel al stukken beter en konden we op weg naar de jungle.
We zijn een park binnengegaan waar dan wel een duidelijk afgebakend pad is waar je niet van mag afwijken omdat dat wel eens gevaarlijk zou kunnen zijn.
Het is wel echt nen verschrikkelijke klim en uitputtend dat dat is! In het midden ongeveer van onze weg zijn we dan eerst een beer tegengekomen. die zat wel vast aan een boom en werd begeleid door 3 vreemdelingen.
Chapare zit echt vol met buitenlanders die naar daar komen om apen te temmen en ze aan te leren om de bezoekers te bestelen. Maar de apen dat wij gezien hebben,hebben ons helemaal niet willen bestelen.
Er was wel zo een aap die direct op de schouders van mijn papa klom. Echt superlief, je kunt die dan aaien en je ziet ze echt zoals in tarzan van boom tot boom springen. Of ze duwen u zo half aan de kant om te kunnen passeren, wel grappig.
Daarna zijn we superlekkere vis gaan eten, die daar echt vers gevist worden in de rivieren, en zijn we nog even in een meer gaan zwemmen om af te koelen om daarna weer naar huis te gaan. Helaas, maar we gaan binnenkort terugkeren, zegt mijn familie, omdat ik nog niet eens de helft heb gezien.
Mijn vakantie begint ook al in te korten en binnenkort zal ik ook eens meemaken hoe het is om naar de unief te gaan, spannend!